Kendinizle tatile çıkınız

Gönül işlerine başladığımız yaşlardan beri etrafımdaki kadınlardan hep şuna benzer şeyler duydum;
-Artık ara veriyorum, bir süre kimseyle takılmayacağım.

-Biriyle ayrılıyorsun ve onu unutmadan başkasıyla başlıyorsun bence biraz kendinle kalmalısın.

-Sevgilim olmasa da en kötü mesajlaşacağım biri olsun, boşluğa düşmekten korkuyorum.

-Yalnızlığımın/bekarlığımın tadını çıkaracağım, kendi kendime yetebilirim.

-Birini garantiye almadan diğerinden ayrılmıyor, bence bir süre yalnız kalmalı.

Eminim sizde belki kendi kendinize söylemiş ya da birileri birilerine söylerken buna benzer şeyler duymuşsunuzdur. 

Yalnızlıktan, kendi kendine yetmekten, birine bağlı/bağımlı olmamaktan, kafa dinlemekten ya da siz adına her ne diyorsanız onun nimetlerini bu kadar överken, bunu yaşayan birine neden saygı duymazsınız.

Başlarda herkes bekarlığıma çok saygı duyuyor, hatta gıpta ediyordu. Kendi kendime yetebildiğim, bir ilgiye bağımlı olmadığım, ihtiyaç duymadığım için gurur duyuyordu. Şimdi ise herkes bana birini yamamaya çalışıyor. Birini ayarlamasa da mutlaka hayatımda birinin olması gerektiğini söylüyor.

Oysa ki ben hayatımda ilk kez sırf biri olsun diye abuk bir adamla tahammül sınırında bir ilişki yaşamıyorum.

27 yaşımda ilk kez kendimle tatile çıktım. İlk kez bir otel odası tuttum ve yalnız uyudum, ilk kez bir şarabı kendim açtım, ilk kez tek başıma sarhoş oldum. Sarhoşluktan kahkaha atarak uyuya kaldım. Görece kocaman bir adanın çevresi tek başıma gezip koca turu tamamladım. Bir tatilde kimseye bağımlı olmadan uyudum uyandım, yedim içtim, yürüdüm durdum.

Kendim için, kendi kendime, 27 yaşımda kendimin tadına vardım. Kendimi sevdim. Kimseyi mutlu etmeye çalışmadan, kimseyi, bir adamı, bir kadını mutlu etmeye çalışmadan hayatımın tadına vardım.

Şimdi bu dakikadan sonra sizin laflarınıza bakarak "aman tanrım hayatımda bir adam olması lazım" diyerek gaza gelmem.

Psikoloğum yalnız tatile çıkma fikrinden ilk kez bahsettiğinde içten içe çok kızmıştım. Söylemesi kolaydı, ben zaten hayatımın yarısını kendimle geçirmiştim. "Mekan değiştirince ne değişecekti" diye düşünüp sinirlenmiştim. Bir seyahate, bir tatile çıkılıyorsa mutlaka aile, erkek arkadaş ya da bir grup arkadaş mutlaka olmalıydı.

Terslikler üst üste gelip, tanıdığım tüm insanlardan kaçmak istediğim bir anda 3-4 gün içerisinde önce oteli ayarladım, bavulumu topladım, bir kaç günlük kıyafet, kitap, kalem, defter aldım ve uzaklaştım. Nefes aldım, kimseye güzel görünmeye çalışmadan, yanlış anlaşılmalar olmadan yazdım, okudum, içtim, güldüm.

Kendinizle tatile çıkınız. 

Çok güzel bir tadı var.

Teşekkürler Erkin.

DÜZENLEME: Yazı 2017ye aittir.